O yenik bir serçeydi,sıkılınca ağlamaya çıkardı.
Sonra da çift çıkardık; kar yağardı,
Biz dinlemez,çıkardık!
Kar durmazdı,üşüşürdü saçlarına
Ve hep bir şeylere ağlardı o karlı havalarda...
Avurtlarına çarpan kar taneleri,
Gözyaşlarının sıcaklığına çarpıp erirdi.
Biz yan yana, yana yana...Yana yana!
O yenik bir serçeydi, sıkılınca ağlmaya çıkardı
Ben yürüsem bütün yollar ona çıkardı...
Gitti...Kanatları yüreğimdeydi.
Kalan, elimde minyatür bir kuş şimdi.
Yitirdim o aşkın kimliğini, hükümsüzdür...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder